Ancak burada, bir blog yazarı olmaktan güç alarak, okuma zevkini oldukça kişiselleştirip bir kaç kelam etmem gerekecek. Sürükleyici bir kitabın büyüsü pek az şeyde vardır, bir süre o kitapla birlikte yaşar, onunla yatar kalkar, bir sonraki adımı, karakterin haleti ruhiyesine girerek merak edersiniz. Merak, bu tip kitapların can suyudur ve kaşıdığı bu duygu okuyucuyu kitaba bağlar. Fakat işte burada değerli bir kitabı diğerlerinden ayıran başka bir şeye daha ihtiyaç duyuyor okuyucu. Sahilde Kafka eser miktarda derinlik de barındırsa, baharatında edebiyat eksik. Tam yakaladığınızı düşündüğünüz anda elinizden uçup gidiveren kelebek gibi.
Kitapla ilgili bir başka konu, özellikle son dönem Türk edebiyatında sıklıkla karşılaştığımız kitap için bir soundtrack oluşturma hevesi. Yazarın müzik bilgisini araya yapıştırıverdiği bu tip yazınlardan okuyucu olarak hoşlanmayı başaramadım. Bunu çok çok iyi yapabilen yazarlar varken Sahilde Kafka'da göz tırmalayan bir duruma dönüşmüş. (belirtilen tüm müzikleri okuma esnasında dinlediğimi de eklemeliyim. Bağ yakalayabildiğim çok az eser olduğu gibi, hızlı akan kurgu içinde dikkat dağıtmadığını söylesem yalan olur.)
Tüm bunlara rağmen, başka eserlerini henüz okumadığım Murakami dikkat çekici ve kendine ait enerjisi ve üslubu olan bir yazar, Sahilde Kafka ise, onun kayıtsız kalınamayacak bir heyecan vaad eden eseri.
Yazıyı bir blogger olarak bitirmem gerekirse; Sahilde Kafka, bir türlü yüzünü gösteremeyen yazın, sahil, deniz, kumsalında elinize alıp bir süre dünyadan uzaklaşabileceğiniz, tam da tatillik bir kitap.
Keyifli okumalar.
